Jak powstał ruch Dzieci Maryi:
Jest on jedną z form pobożności maryjnej. Został zainicjowany w diecezji katowickiej przez ks. Jana Morcinka. Należą do niego dziewczęta i chłopcy. Jest kontynuacją dawnych Sodalicji Mariańskich. W 1978 r. ówczesny ordynariusz katowicki ks. Bp Herbert Bednorz zatwierdził oficjalnie ten ruch w diecezji. Tradycje Dzieci Maryi są kontynuowane po powstaniu Diecezji Gliwickiej. Grupy dzieci Maryi działają oficjalnie w parafiach przy współpracy animatorów. Formacja odbywa się na cotygodniowych spotkaniach i wakacyjnych rekolekcjach. Formacja ma trzy stopnie, a oznaką każdego stopnia jest inny kolor wstążki i wielkości wiszącego na niej medalika.
Dzieci Maryi w parafii woźnickiej... Grupa Dzieci Maryi naszej parafii liczy 36 dzieci, które spotykają się co tydzień – w każdy poniedziałek o 15.45. Poznawanie życia Maryi, wspólna modlitwa i zabawa pozwalają bardziej zbliżyć się do Jezusa i do siebie nawzajem, a przez to być lepszymi chrześcijaninami. Nowym szczególnym przywilejem jest noszenie Cudownego Medalika Niepokalanej i szczególne jej się oddanie. Jako pokolenie Jana Pawła II pragniemy całym życiem powtarzać „Cały Twój – cała Twoja Maryjo”. W nowym wędrowaniu do Boga przez Maryję staramy się kierować następującymi zasadami: * Dziecko Maryi prowadzi wzorowe chrześcijańskie życie – żyje w łasce uświęcającej, czci Niepokalaną i stara się Ją naśladować * Oprócz codziennej modlitwy omawia przynajmniej 1 dziesiątek różańca * W każdy czwartek uczestniczy w mszach św. Szkolnych * Pogłębia swoją wiedzę religijną, żyje Ewangelią * Uczęszcza na cotygodniowe spotkania Dzieci Maryi * Kocha swoją Parafię, aktywnie uczestniczy w jej życiu * Uczestniczy w dodatkowych nabożeństwach w Parafii (Nowenna do Matki Bożej Nieustającej Pomocy, różaniec, roraty, majowe, droga krzyżowa) * Dba o religijną atmosferę w swojej rodzinie i otoczeniu * Jest wzorem ucznia * Jest radosne i chętnie pomaga bliźnim * Rozwija swoje talenty i dzieli się nimi z innymi * Jest apostołem w swoim otoczeniu * Zawsze kulturalnie odnosi się do drugich * Wszędzie zostawia po sobie porządek W tej wspólnocie „każdy wnosi ze sobą to, co ma...”. Czasem spotkania mają nieco inny charakter (ognisko, wycieczki, bale itp.) S.M. Bonita